proza geschreven door Sven Burgers aka Teflon

Geen wedstrijddag is hetzelfde bij de Sambuca Cup. Elke vrijdagmiddag worden spelers en publiek getrakteerd op iets nieuws, iets verrassends. Het credo van de SC luidt dan ook: verwacht het onverwachte. Zo ook deze middag. Het begon al bij de entree van de spelers. Het is opvallend hoe deze meer en meer een opmaat wordt naar de inmiddels beruchte loting. Deze editie werd er grof geschut ingezet om de loting kennelijk op niet-subtiele wijze te beïnvloeden. En dat zelfs door een speler die deze editie niet eens op het affiche stond door verplichtingen elders. We hebben het hier over Parkieto die op groteske wijze zijn aanwezigheid kenbaar maakte door met bulderend motorgeronk op zijn opgevoerde racemotor de Hiltenhal binnen komen denderen en daarmee een spectaculaire entree makend die indruk maakte op alle aanwezigen. De toon voor de loting was hiermee gezet en de schrik zat er bij enkelen overduidelijk in. Welkom bij de Sambuca Cup. Met name Jean ‘Bon Ballon’, Jeff ‘el smasho’ en Pedro ‘la pared’ keken hun ogen uit van al dit machtsvertoon.

Uiteraard verliep de loting, zoals verwacht, chaotisch. Bij afwezigheid van enige formele autoriteit bleek eens te meer hoezeer enkele niet-bij-naam-te-noemen deelnemers wederom schaamteloos alle tactieken en manieren in de strijd gooiden om de loting zodanig te manipuleren dat de uitslag gunstig voor hen was. Uw verslaggever ter plaatse aanschouwde dit tafereel met het schaamrood (niet te verwarren met Barbie-roze, waarover later meer) op de kaken. Enfin, de loting wees uit dat de acht matadoren verdeeld werden over beide banen. Het Duo Mummie Brace en el smasho namen het op baan één op tegen Bertine ‘harten koningin’ en la pared. Ons koninginnetje maakte diepe indruk door nadrukkelijk haar nieuwe rode Wilson (nee, niet Barbie-roze) opzichtig aan iedereen te showen. Deze intimidatie tactiek miste zijn uitwerking overigens niet. Op baan twee startten Piemello en Teflon tegen Hightower en Bon Ballon.

Gedurende de wedstrijden werd er zoals altijd op het scherpst van de snede gestreden om de overwinning. Uiteraard in een ambiance en sfeer van sportiviteit. Zoals altijd werden de massaal toegestroomde toeschouwers getrakteerd op mislukte crossballetjes en luide oerkreten van Mummie Brace en teleurgestelde reacties van Hightower die in een diepe smash-vormcrisis verkeert en de bal maar niet de kooi uit krijgt. Het gevloek en getier van Piemello vanwege zijn worsteling om tijdens zijn partij met Hightower op rechts te moeten spelen was aandoenlijk om te zien. Als een kunstschaatser die haar eerste schreden op het ijs zette, pirouetteerde hij steevast de verkeerde kant op. Dit kostelijke tafereel werd met veel plezier gadegeslagen vanuit de skybox door onze geblesseerde held ‘Wim’ die onder het genot van een kleine, blondschuimende versnapering genoot van de wedstrijden. Dat het er serieus aan toeging bleek wel uit het feit dat onze koningin op enkele momenten moest wegduiken vanwege het bombardement van smashes die op haar afgevuurd werd te ontwijken. Met al haar skills en behendigheid kon zij echter niet voorkomen dat (onbedoeld) toch één smash doel trof. Als harten vrouw hield zij zich kranig staande tussen al dit smashgeweld en wist zij met haar fluwelen touch menig mannelijk ego (daar is Barbie weer) te breken. Tijdens de interviews na afloop van de wedstrijden stelde uw verslaggever een aantal matadoren enkele vragen over dit ongekend aantal felle smashes die onze harten vrouw vandaag te verwerken kreeg. Teflon gaf daarbij het eerlijke antwoord: “omdat we jaloers waren op haar rode (nee niet Barbie-roze) racket.”

Desgevraagd gaf Jean ‘Bon Ballon’ aan, nadat hij weer enigszins op adem was gekomen,  dat het niveau van de Sambuca Cup toch van een andere categorie was dan die van de maandagochtend cappuccino cup. Tja, Jean: een Wii is geen Playsyation en een Capuchino is geen Sambuca. Appel en peren, beide lekker, maar niet met elkaar te vergelijken.

Uw verslaggever was deze editie in het bijzonder onder de indruk van de enorme progressie die Pedro ‘la pared’ heeft doorgemaakt. Moeiteloos hield hij zich staande en rijgde de overwinningen aan  elkaar. Zoals altijd ging de bal du jour naar Mummie Brace en zoals iedere week heeft niemand een flauw idee waarom dat zo is. Maar ja: dat is het mooie aan tradities: niemand weet hoe ze ooit precies zijn ontstaan en niemand wil meer zonder ze. Onder het genot van een kleine versnapering en een klein schaaltje bruin fruit (sorry, weer niet Barbie-roze) werden de wedstrijden geëvalueerd. Het gerucht gaat dat Pedro later die avond zelfs nog als winnaar gekroond werd na een gewonnen partij Padel bij een naburige vereniging. Zoals altijd bleef het weer lang onrustig in het gemoedelijke Hilvarenbeek. En over Barbie film…. Die evaluatie moet nog even op zich laten wachten 😉

Uitslag:

Jan 1 punt
Pedro 3
Jeff 1
Geert 3
Iwan 3
Bertine 1
Teng 1
Sven 3